Muzeum Acropolu - "poświęcone znaleziskom z akropolu ateńskiego. Nowy gmach muzeum, zaprojektowany przez zespół szwajcarskiego architekta Bernarda Tschumiego, został otwarty dla zwiedzających 20 czerwca 2009. Projekt zespołu Tschumiego zakładał wzniesienie gmachu nad stanowiskiem archeologicznym, by stanowiło ono część muzeum. Dopiero po ukończeniu prac wykopaliskowych w 2002 roku, architekci mogli sporządzić ostateczny projekt muzeum. Budowę rozpoczęto w 2003 roku, a ukończono w 2007 roku. Budowa została sfinansowana przy pomocy środków europejskich z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Nowe Muzeum Akropolu, o powierzchni 14 tys. m², zostało otwarte dla zwiedzających 20 czerwca 2009 roku.
Na czterech piętrach, muzeum prezentuje fragmenty budowli, rzeźby, posągi oraz artefakty znalezione na wzgórzu akropolu ateńskiego, na przykład fragmentarycznie zachowaną marmurową rzeźbę znaną jako Blondynek.
Na parterze prezentowane są znaleziska ze zboczy wzgórza, na pierwszym piętrze m.in. 5 z 6 kariatyd podtrzymujących dach Erechtejonu a na ostatnim znaleziska z Partenonu, m.in.:
- Fragmenty fryzu panatenajskiego dłuta Fidiasza zdobiącego Partenon – fryz składał się z 115 bloków i miał 160 m długości, tematem były Panatenaje – święto upamiętniające narodziny bogini Ateny. Na fryzie ukazano procesję, w której przedstawiono 378 postaci ludzkich i boskich oraz 200 zwierzęcych, głównie koni. W muzeum znajduje się 50 m fryzu, kolejne 80 jest w posiadaniu British Museum, jeden blok w Luwrze, a pojedyncze fragmenty w muzeach w Palermo, Watykanie, Würzburgu, Wiedniu, Monachium i Kopenhadze.
- 92 metopy z Partenonu – każda metopa przedstawia osobną scenę z udziałem najczęściej dwóch postaci, ilustrującą legendarną bitwę, symbolizując zwycięstwo Ateńczyków nad Persami. Metopy wschodnie ukazują sceny z gigantomachii, zachodnie z amazonomachii, południowe z centauromachii a północne z eposu Iliupersis.
- Atena zadumana – starożytna marmurowa grecka stela z reliefem przedstawiającym boginię Atenę."
Anafiotika to kolonia zdudowana przez robotników
przybyłych w latach 1840-1863 z wysepki Anafi na Cykladach. Murarze,
stolarze, kamieniarze, dekarze i robotnicy innych specjalności przybyli
do Aten do pracy: budowali pałac króla Ottona I, budowali eleganckie
domy dla mieszczan, pracowali przy odbudowie miasta. Dziś to około pięćdziesiąt
małych białych domków. Wąskie uliczki Anafiotiki wypełnione są
roślinością, kolorowymi kwiatami, a także kotami, śpiącymi na
nasłonecznionych murkach. Nie wielu turystów mijałysmy błądząc
uliczkami.
Kupujemy bilety powrotne, 4 szt, miły pan sprzedający w budce uczy mnie
cztery po grecku, "teseris", z akcentem na pierwsze e. Bilety kupuje
się w budce obok przystanku X95. Jedziemy na lotnisko.
https://betaki.pl/wp/anafiotika-moje-miejsca-w-atenach/
https://zwiedzo-maniacy.pl/anafiotika-ateny
https://nieudawajgreka.pl/anafiotika-klimatyczna-dzielnica-aten-pelna-historii/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz