Nicea - stolica Lazurowego wybrzeża, leży u stóp Alp Nadmorskich nad Morzem Śródziemnym, 5 miasto we Francji co do wielkości oraz miasto partnerskie Gdańska.
Trochę historii z wiki. Około 300r p.n.e. została na tym terenie założona kolonia grecka. W czasach rzymskich była ważnym portem. Przez lata przechodziła z rąk do rąk walcząc o swoją suwerenność.
Obecnie duży ośrodek turystyczny, drugie po Paryżu najczęściej odwiedzane miasto Francji (wiki o Nicea)
Wysiadamy z tramwaju T2 na podziemnym przystanku Jean Medecine i powolutku Av. Jean Medecin idziemy w kierunku naszego mieszkania. Ulica jest główną reprezentacyjną ulicą? deptakiem? Nicei. Znajduje się tu mnóstwo sklepów, restauracji, Basilique Notre-dame de l'Assomption oraz jeździ tramwaj T1.
W mieszkaniu zostawiamy plecaki oraz ciepłe ubrania. Po zimnej i mokrej Polsce, aż trudno uwierzyć, że na zewnątrz może być słonecznie i ciepło. Idziemy zwiedzać.
Basilique Notre-dame de l'Assomption
Została zbudowana w 1864-1879 w stylu neogotyckim, wzorowana na katedrach Paryża i Angers. Bazylika ma dwie wieże o wysokości 31m i wygląda podobnie jak katedra w Paryżu.
Av. Jean Medecin dochodzimy do placu Massena.
Plac można uznać za jeden z ważniejszych punktów orientacyjnych Nicei. W pierwszej połowie XIXw. w tym miejscu był most nad rzeką Paillon łączący Stare Miasto z Nowym Miastem. Rzeka zalewała Stare Miasto i postanowioną ją zabudować i tak powstał Plac Massena oraz Promenada Paillon a rzeka, teraz niewidoczna nadal płynie pod nimi. Na Placu Massena znajduje się 7 kolumn z siedzącymi rzeźbami. Jest to dzieło hiszpańskiego artysty Jaume Plensy i nazywa się Rozmowy w Nicei i symbolizuje 7 kontynentów. W nocy postacie są od środka podświetlane oraz zmieniają kolory.
Promenada Paillon
Promenada Paillon jest zieloną wizytówką miasta, miejscem spacerów z licznymi fontannami i placami zabaw dla dzieci. Już przy wejściu do parku od strony placu Masséna widzimy taflę wody z wieloma otworami, z których tryska woda – jest to Miroir d’Eau, czyli "lustro wody". Wieczorami całość jest podświetlana różnokolorowymi światłami, co tworzy niezwykły efekt.
Fontanna Słońca (Fontaine du Soleil).
Na środku placu Massena znajduje się fontanna w niej posąg nagiego Apolla. Plac otaczają kolorowe budynki. Obok, w parku im. Alberta I znajdziemy ogromny metalowy łuk, jest to dzieło Arc de 115°5 lokalnego artysty, Bernara Veneta.
Kierujemy się ku morzu i wychodzimy na Promenadę Anglików.
Promenada Anglików ciągnie się przez 7 kilometrów wzdłuż wybrzeża od lotniska do wzgórza zamkowego. Zbudowano ją dla przyjeżdżających tu kiedyś licznie angielskich lordów i ich żon aby wygodnie się im spacerowało. Promenada wysadzona jest plamami, znajdują się przy niej kamieniste plaże oraz liczne hotele, m. in. Le Negresco - najdroższy hotel.
Promenadą kierujemy się w stronę wzgórza zamkowego, ale wcześniej zbaczamy na targ na Course Soleya. Jest już po południu a więc większość straganów z warzywami i owocami jest pozamykanych. Tuż obok, przy placu Pierre Gautier, w pałacu Książąt Sabaudii, w 2001 podpisano Traktat Nicejski dzięki czemu Polska weszła do Unii Europejskiej.
Dochodząc do końca targowiska (nadal kierunek na wzgórze) po lewej mijamy dom Adama i Ewy zaliczany w Nicei do najstarszych budynków. Znajdujące się na nim płaskorzeźby kobiety i mężczyzny wykonano w 1584r.
Wracamy do Promenady i idziemy pod napis I love Nice gdzie obok na ziemi jest zegar słoneczny oraz facet grający na klawiszach. Jest ciepło, gra muzyka i jest piękny widok na zatokę. Idąc dalej można dojść do portu. My idziemy do bezpłatnej windy, aby wjechać na wzgórze zamkowe. Jedna z nas wybrała schody i na wzgórzu musiałyśmy się szukać. Z tarasów widokowych na wzgórzu roztaczają się jeszcze ładniejsze widoki na Zatokę Aniołów i okolicę. Idziemy jeszcze na punkt widokowy nad wodospadem.
Schodzimy uliczkami do starego miasta. Trochę pobłądziłyśmy, bo zaczęłyśmy schodzić do portu a nie tam chciałyśmy, (aby nie błądzić schodząc, warto skorzystać z windy). Klucząc uliczkami, schodkami zaglądamy na jeden z zabytkowych cmentarzy. Po dłuższym spacerze w dół, spragnione zasiadamy w jednej z licznych kawiarni na starym mieście. Znajdujemy się na placu Rossetti przy Katedrze Św. Reparaty.
Katedra Św. Reparaty (Cathedrale Sainte Reparate de Nice)
Św. Reparata to patronka Nicei. Według legendy jej ciało dopłynęło do brzegów Nicei na łodzi niesionej przez anioły i stąd nazwa Zatoka Aniołów.
W 1060 roku do Nicei przybyły relikwie Św. Raparaty więc wzniesiono świątynię, która była przez lata rozbudowywana. Pierwotnie była to świątynia gotycka, w 1685 zyskała barokowy wygląd (klik wikipedia).
Stare Miasto (Vieux Nice)
rozciąga się pomiędzy Placem Massena i Placem Garibaldi oraz wzgórzem zamkowym. Stare miasto to labirynt uliczek otoczonych pięknymi kamienicami, kafejami, restauracjami i sklepikami z pamiątkami. Warto pospacerować i znaleźć perełki polecane przez wszystkich odwiedzających Niceę i piszących przewodniki.
Teraz klucząc wąskimi uliczkami pełnymi sklepików z pamiątkami, restauracjami idziemy do Placu Garbaldiego. Ach, jeszcze przystanek w jednej z restauracji z jedzeniem na wynos i mamy to: poszarpana bo na wynos socca (naleśnik z mąki z ciecierzycy z oliwą i solą a później popieprzony) i pissaladiere (niby pizza z karmelizowaną cebulą i jedną oliwką). Dla mnie socca była smaczniejsza.
Plac Garibaldiego (Place Garibaldi)
Jest najbardziej włoskim miejscem w Nicei. Na środku placu stoi pomnik Giuseppe Garibaldiego bohatera narodowego Włoch, który brał udział w zjednoczeniu Włoch a urodził się w 1807r. właśnie w Nicei.
Bardzo ciekawym elementem placu są budynki, a dokładnie ich fasady. Mamy tu przykład malarstwa iluzjonistycznego. Jak dobrze się przyjrzymy, zauważamy, że tylko okna, okiennice i balkony są prawdziwe, a pozostałe elementy fasady i dekoracje wszystkich budynków dookoła są namalowane. Sprawia to wrażenie naprawdę ciekawej iluzji.
Przy placu znajduje się Kościół Grobu Świętego (Chapelle du Saint-Sépulcre) wybudowany w 1782-84. Jest idealnie wkomponowany w rząd budynków otaczających plac. Na fasadzie możemy zobaczyć odsłonięte kamienie, pozostałości po poprzednim kościele, który wybudowano na pamiątkę oblężenia Nicei oraz z tamtego okresu trzy kule armatnie wystrzelone przez flotę turecką w 1543r. (znajdują się pod balkonem).
Z placu idziemy w kierunku Muzeum Sztuki Współczesnej i omijamy je aby dojść do dużej Głowy - Tete Carree
Jest już po 17-tej i powoli robi się ciemniej i chłodniej. Powolnym spacerkiem zaczynamy wracać do mieszkania. Wracamy Promenadą Paillon gdzie znajdują się place zabaw a na nich mnóstwo bawiących się dzieci. Chcemy na placu Massena zobaczyć świecące postacie na kolumnach. Jednak jest jeszcze za widno.
Idziemy na zakupy a później coś zjeść.
Kolejnego dnia wieczorem, po powrocie z Cannes i Antibes idziemy na kolację do La Gare du Sud. Miejsce było polecane na jednym z blogów jako miejsce z różnorodną kuchnią. Przy placu General de Gaulle znajduje się budynek dworca kolejowego, który jest bardzo ładnie odnowiony oraz ładnie oświetlony. Pełne nadziei na smaczną kolację dowiedziałyśmy się, że obiekt jest zamknięty. Odbywa się jakaś impreza. Spacerujemy wokoło dworca czyli po zamkniętym teraz Liberation Market - gdzie w ciągu dnia na straganach można zakupić owoce morza lub ryby. Głodne i zdesperowane kolację jemy w barze z kurczakami.
Wieczorem, po powrocie z Eze i Monako. Wysiadamy z autobusu w porcie i spacerując szukamy restauracji. Znajdujemy kilka przy Rue Bonaparte. W wybór padł na POSTO17 i kuchnię włoską. Po późnym obiedzie, czyli dzisiejszy wieczór przeznaczamy na spacerowanie klimatycznymi uliczkami, Promenadą Anglików i zakup pamiątek. Najwięcej sklepików z pamiątkami znajduje się przy Rue Saint-Francois de Paule.
-------------------------------
Tego nie udało się zobaczyć, a podobnież warto.
Sobór św. Mikołaja w Nicei (Cathédrale Orthodoxe Russe St Nicolas). (klik)
Zbudowano go w 1912r. na cześć zmarłego w 1865r. młodego carewicza Nikołaja Aleksandrowicza, który przybył do Nicei by wyleczyć gruźlicę. Po śmierci carewicza jego ojciec car Aleksander II wykupił willę, w której mieszkał carewicz i sfinansował budowę cerkwi. Budynek ma pięknie ozdobioną fasadę oraz bogato zdobione wnętrze. We wnętrzu zachowało się wyposażenie z ikonostasem z początku XX w. Cerkiew ma 8 wieżyczek z kopułami i złotymi zdobieniami. Jest największą tego typu budowlą poza Rosją
Sobór św. Mikołaja mieści się przy Av. Nicolas II
Cerkiew otwarta jest pon-pt od 10:00 do 13:30 i 14:00 do 17:30, sob i niedziela od 10:00 do 18:00. Zamknięta jest dla zwiedzających w niedzielę 09:00 – 12:00 oraz podczas liturgii.
Muzea w Nicei:
Marc Chagall National Museum - (klik Chagall)
Matisse Musee - (klik-Matisse)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz