Paryż nocą

Spacerujemy po Champs Elysses. Około 19 następuje przegrupowanie. Połowa jedzie na kolację a „mniejsza” połowa na dalsze zwiedzanie. Jestem w „mniejszej” połowie. 

Jedziemy na Pola Marsowe. Gdy wychodzimy z metra jest już ciemno. Przed nami po lewej stronie fasada Ecole Militaire. Jednym ze studentów był (tylko przez rok) młody podporucznik artylerii Napoleon Bonaparte. Przed szkołą rozległy teren Pól Marsowych. Dawny poligon kadetów pobliskiej Szkoły Wojskowej obecnie został przekształcony w park w stylu francuskim. Przed nami majestatyczna sylwetka Wieży Eiffla. 

Z przewodnika - "Tour Eiffel usytuowana na zachodnim krańcu Pola Marsowego ażurowa konstrukcja, zaprojektowana i wykonana pod nadzorem architekta Gustawa Aleksandra Eiffla, powstała dla uświetnienia światowej wystawy, która odbywała się w Paryżu w 1889 r., a zarazem – dla uczczenia stulecia Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Wykonano ją z 15.000 prefabrykowanych elementów stalowych spojonych 2,5 milionami nitów. Budowa trwała 27 miesięcy, a wykonywało ją 300 robotników. Każdy z elementów zaprojektowany był osobno i już w fabryce oznaczony specjalnym symbolem miejsca, do którego pasował. Pomysłodawcą formy wieży był współpracownik Eiffla, Maurice Koechlin, a głównym powodem, dla którego wybrano ażurowość konstrukcji była – z jednej strony – projektowana tymczasowość budowli, z drugiej – problem, by smukła wieża stawiała jak najmniejszy opór podmuchom wiatru - wysokość 320,75 m. "

Jest prawie 21:00, a pod wieżą tłum ludzi i „kilometrowa” kolejka do kas. Odpuszczamy, nie stoimy (trzeba zostawić sobie coś na następną wizytę w Paryżu). 

 Przez Pont d’Iéna przechodzimy na drugą stronę Sekwany i stajemy na Place de Varsovie. Przed nami na pierwszym planie wspaniałe Ogrody Trocadéro, które kilkoma piętrami opadają ku Sekwanie, z basenami i szpalerem fontann, wśród których rozstawione są piękne rzeźby. Pośrodku znajduje się podłużny basen, wzdłuż którego prowadzą po obu stronach aleje: Gustawa V Szwedzkiego i Alberta I, Księcia Monaco. Za ogrodami wspaniale widoczny, pomimo otaczających nas ciemności, jest po 21:00:), malowniczy, dwuskrzydłowy Palais de Chaillot. Nazwa pochodzi od podparyskiej wioski, jaka znajdowała się tu jeszcze w XVIII w. Pod koniec XIX w. wybudowano tu Pałac Trocadéro w stylu neobizantyjskim, powszechnie krytykowany i niefunkcjonalny, który przed wystawą światową 1937 r. zburzono i zastąpiono obecnym budynkiem. Jego dwa półokrągłe skrzydła otaczają taras, z którego rozciąga się najpiękniejszy i najczęściej fotografowany widok na Wieżę Eiffla. Pałac Chaillot, zbudowany z myślą o prezentacji kultury francuskiej, mieści w skrzydle południowym (prawym, patrząc spod pomnika Focha) Muzeum Marynarki (Musée de la Marine) i Muzeum Człowieka (Musée de l’Homme), zaś w skrzydle północnym Muzeum Zabytków Francji (Musée des Monuments Franç ais) i Muzeum Kina (Musée du Cinéma). W podziemiach pałacu znajduje się prestiżowy Théâtre National de Chaillot, w północnym skrzydle, z wejściem od strony ogrodów – kolejny oddział filmoteki francuskiej – ile fajnych rzeczy a jest już tak późno :)

Skręcamy w prawo w aleję Nowego Jorku i wzdłuż Sekwany dochodzimy do Place de l’Alma. Nazwa przypomina miejsce zwycięskiej bitwy wojsk francusko-angielskich z Rosjanami w czasie wojny krymskiej, rozegranej nad tą właśnie rzeką w 1854 r. 
Tutaj właśnie, w podziemnym tunelu, do którego wpada Trakt Alberta 1-go, rozpędzony mercedes księżnej Diany i Doddiego Al-Fayetta ....

Tu skręcamy w szeroką i elegancką avenue Montaigne. Zanim ulica otrzymała imię Michela Montaigne, XVI-wiecznego pisarza i reportażysty, nosiła ekscytujące miano allée des Veuves – aleja Wdów. Dziś powinna nazywać się aleją Pięknie Ubranych Kobiet, bo tutaj właśnie jest największe nagromadzenie najbardziej znanych paryskich domów mody. 

Dochodzimy do Champs Elysees, skręcamy w lewo i wolnym krokiem, czytając przewodnik, dochodzimy do Place Charles de Gaulle. Na środku stoi jedna z największych i najbardziej znanych budowli Paryża – Łuk Triumfalny (L’Arc de Triomphe). Wybudowany z rozkazu Napoleona na wzór rzymskiej budowli cesarza Konstantyna jako dowód chwały Wielkiej Armii w pierwszych latach XIX wieku, obecnie stanowi jedną z największych atrakcji turystycznych i zarazem pamiątek historycznych Francji. Wszystkie cztery fasady Łuku ozdobione są rzeźbami i płaskorzeźbami. Najbardziej znane jest dzieło umieszczone po prawej stronie patrząc od Champs-Élysées: “Wymarsz ochotników w 1792 r.”, autorstwa François Rude’a, popularnie zwana “Marsylianką”. Żeby dostać się na plac musiałyśmy go okrążyć, a przejście podziemne było tuż, tuż gdybyśmy poszły w przeciwnym kierunku :). 

Kilka zdjęć, w metro i do hostelu – bilety mamy do 24.